Czym jest taksonomia UE dla zrównoważonych inwestycji?
Taksonomia UE dla zrównoważonych inwestycji to system klasyfikacji, który ustanawia listę ekologicznie zrównoważonych działań gospodarczych. Jej celem jest dostarczenie inwestorom, firmom i twórcom polityki spójnej definicji tego, co można uznać za działanie “zielone”. Działa ona jako kompas, pomagając przekierować przepływy kapitału w stronę bardziej zrównoważonej przyszłości, wspierając realizację celów Europejskiego Zielonego Ładu. Stanowi ona ramy referencyjne dla stopniowego wdrażania standardów raportowania ESG.
Główne cele taksonomii UE
Podstawowym celem taksonomii UE jest zapobieganie “greenwashingowi”, czyli praktykom, w których firmy lub produkty przedstawiane są jako bardziej ekologiczne, niż są w rzeczywistości. Ustanawiając jasne kryteria i standardy, taksonomia zwiększa przejrzystość i wiarygodność inwestycji zrównoważonych. Dodatkowo, system ma na celu ułatwienie porównywalności i spójności między różnymi produktami i strategiami inwestycyjnymi.
Kluczowe kryteria oceny zrównoważonego działania
Aby działanie gospodarcze mogło zostać uznane za zrównoważone w świetle taksonomii UE, musi spełniać szereg kryteriów. Przede wszystkim, musi znacząco przyczyniać się do przynajmniej jednego z sześciu celów środowiskowych, takich jak łagodzenie zmian klimatycznych, adaptacja do zmian klimatycznych, zrównoważone wykorzystanie i ochrona zasobów wodnych i morskich, przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym, zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola, oraz ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów.
Zasada “nie szkodzić znacząco” (DNSH)
Oprócz pozytywnego wpływu na jeden z celów środowiskowych, dane działanie nie może znacząco szkodzić żadnemu z pozostałych celów. Zasada “Do No Significant Harm” (DNSH) to kluczowy element taksonomii UE, zapewniający, że inwestycje promujące zrównoważony rozwój w jednym obszarze, nie powodują negatywnych konsekwencji w innych. Przykładowo, projekt mający na celu redukcję emisji CO2 nie może jednocześnie zanieczyszczać wód.
Sześć celów środowiskowych taksonomii
Cele środowiskowe, do których ma się przyczyniać dane działanie, są fundamentem taksonomii UE. Obejmują one całe spektrum wyzwań związanych z ochroną środowiska i klimatu. Każdy z tych celów jest zdefiniowany szczegółowo, a dla każdego rodzaju działalności gospodarczej opracowano specyficzne kryteria, pozwalające ocenić, czy działanie spełnia wymogi zrównoważonego rozwoju.
Kto jest zobowiązany do stosowania taksonomii UE?
Obowiązek raportowania zgodnie z taksonomią UE dotyczy dużych przedsiębiorstw podlegających dyrektywie NFRD (Non-Financial Reporting Directive), a także uczestników rynku finansowego oferujących produkty inwestycyjne promujące cechy środowiskowe lub społeczne. W praktyce oznacza to, że fundusze inwestycyjne, firmy ubezpieczeniowe i inne instytucje finansowe muszą ujawniać stopień, w jakim ich inwestycje są zgodne z taksonomią UE.
Przyszłość zrównoważonych finansów w UE
Taksonomia UE dla zrównoważonych inwestycji stanowi ważny krok w kierunku transformacji europejskiej gospodarki w gospodarkę bardziej zrównoważoną i odporną na zmiany klimatyczne. Oczekuje się, że jej wdrożenie będzie miało znaczący wpływ na kierunek przepływów kapitału, promując inwestycje w projekty i przedsiębiorstwa, które przyczyniają się do realizacji celów środowiskowych i społecznych. W przyszłości planowane jest rozszerzenie taksonomii o aspekty społeczne, tworząc kompleksowy system klasyfikacji zrównoważonych inwestycji.
Dodaj komentarz